പാതിയില്‍ പൊഴിഞ്ഞ എറ്റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കായി മീട്ടാനാവത്ത
മോഹവീണയുടെ ഓര്‍ മ്മക്കായ് ഈ ഉപഹാരം ..........
സത്യത്തില്‍ നീയും എന്നെ പ്രണയിച്ചിരിക്കാം ........
നിലാവുള്ള രാത്രികളില്‍ നിന്‍ റ്റെ കാതുകളില്‍ ഒഴുകി
എത്തിയ സ്വരം എന്‍ റ്റെതു മാത്രമാണ്....
പലപ്പോഴും ഞാന്‍ ശ്രദധിക്കാറു. നീ എന്താണു ഇങ്ങനെ? അപ്രതീക്ഷിതമായി
എന്നിലേക്ക് കടന്നുവന്ന നിന്‍ റ്റെ മനസ്സ് ഞാന്‍ മനസിലാക്കുന്നു.
നിനക്കറിയാമോ നിന്നെ ഞാന്‍ എത്രമാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നു വെന്ന്.
നിന്‍ റ്റെ പ്രതിബിം ബം നിനക്ക് കാണണം എങ്കില്‍ എന്‍ റ്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കുക.
എന്നിട്ടും നിനക്ക് കാണാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല എങ്കില്‍ ....എങ്കില്‍ ....നീ നിന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു നോക്കു.
സന്ധ്യയുടെ കുങ്കുമം നിറം എനിക്കിഷ്ട്മാണ്.....
പൊന്‍ വെയിലിന്‍ റ്റെ മഞ്ഞനിറം എനിക്കിഷ്ട്മാണ്.....
പൂക്കളുടെ മനോഹാരിത എനിക്കിഷ്ട്മാണ്.....
അതിനെക്കാള്‍ എനിക്ക് എത്രയോ ഇഷ്ട്മാണ്... നിന്‍ റ്റെ കുസ്യതി
നോട്ടവും തോനൂറും പുഞ്ചിരിയും ........
നീ എന്നില്‍ നിന്നും എത്ര അകന്നാലും എനിക്ക്.
നിന്നോട് അത്രമാത്രം അടുക്കുവാനെ കഴിയൂ
കാണാതിരുന്നാല്‍ അര്‍ തഥശൂന്യമാകുന്ന പകലുകളിലും കേള്‍ക്കാതിരുന്നാല്‍
ഉറഞ്ഞാനാവാത്ത രാവുകളിലും എന്നും നെഞ്ചോട്
ചേര്‍ ത്തുവയ്ക്കുന്നത് ഈ സ്നേഹം മാത്രമാണ്.എന്‍ റ്റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ എന്നു നിറയുന്നത് ഈ സ്നേഹത്തല്‍ മാത്രം .
ഹ്യദയത്തില്‍ നിന്നുയരുന്ന സം ഗീതം എന്നും
സ്നേഹത്തിനറ്റെതു മാത്രമാണ്. തുടിക്കുന്ന മനസ്സും നിറയുന്ന
സ്നേഹവും എന്നും വിലപ്പെട്ടതാകുന്നു വെന്ന്
നിന്നിലൂടെ ഞാന്‍ അറിയുന്നു. അരികില്‍ ഇരുന്നാല്‍ നിന്‍ റ്റെ ഹ്യദയ
സ്പന്ദനഞ്ഞളിലെ സ്നേഹമന്ത്രണം എനിക്ക് കേള്‍ക്കാം അകലത്താവുബൊള്‍ ഒരു തെന്നലായെന്നെ തഴുകുന്നതും ഞ്ഞാനറിയുന്നു. എന്‍ റ്റെ ജീവിതത്തിലെ
ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യമാണത്. എന്‍ റ്റെ സ്നേഹം നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചു.
എങ്കില്‍ ക്ഷമിക്കണം എനിക്കു നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം പലപ്പോഴും
എന്നെ കൂട്ടി കോട്ടുപോകുന്നത് എനിക്ക് എപ്പോഴൊക്കെയോ നഷ്ട്പ്പെട്ടുപോയ സ്നേഹത്തിലേക്കണ്. സ്വപ്നം മയങ്ങുന്ന നിന്‍ റ്റെ കണ്ണുകളോ
അരുണാ ഭയര്‍ ന്ന നിന്‍ റ്റെ കവിള്‍ തടങ്ങളോ. അതോ തനി ഗ്രാമീണ ശാലീനതയോളം വെല്ലുന്നനിന്‍ റ്റെ സൌന്ദര്യമോ എന്നെ അകര്‍ ഷിച്ചത് എന്ദോ അത് എനിക്ക് അറിയില്ല. മുറ്റത്തെ മന്ദാരപുഷ്പത്തെ മെല്ലെ ഉലച്ചെത്തിയകാറ്റ് അന്നെന്‍ റ്റെ കാതില്‍ മെല്ലെ മാന്ത്രിച്ചു. നീ എന്‍ റ്റെതാണെന്ന്. എന്‍ റ്റെത് മാത്രമാണെന്ന്.... ശബ്ദ്ദിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നാഴിക മണികള്‍ക്ക് ഇടയിലും എന്തിനേറെ വായിക്കുവാന്‍ എടുക്കുന്ന പുസ്തകതാളുകളിലെ കറുത്ത അക്ഷരങ്ങള്‍ക്ക് ഇടയിലും തെളിയുന്ന നിന്‍ റ്റെ ഈ സുന്ദര രൂപം . എനുക്ക് ഒരിക്കലും മരക്കാന്‍ സാധിക്കില്ല. കാരണം അത്രയ്ക്കും നിന്നെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നു. ഒരു പാട് ഇഷ്ട് ത്തേടെ നിഎത്ര അകലെ ആയിരുന്നാലും മനസ്സിന്‍ റ്റെ കോണില്‍ ഒരു വിങ്ങലായിഎന്നും സ്നേഹം ഒരു വിശ്വാസ്മാണ്. എനിക്ക് നീയും നിനക്ക് ഞാനും എന്നുള്ളത്തിനുള്ള വിശ്വാസം . വിശ്വാസം എന്ന് ഇല്ലാതാകുന്നുവോ നമ്മളും ഉണ്ടാവില്ല. വേര്‍ പിരിയലിന്റെ നിമിഷം വരെ ആ സ്നേഹം അതിന്റെ ആഴം തിരിച്ചറിയുന്നില്ല. ഞാന്‍ കടന്നു പോയ വഴിയില്‍ കണ്ടുമുട്ടിയ പലമുഖങ്ങളിലും അവരുടെ ഒരോചിരിയിലും നീ എത്തിയോ? എന്ന് ചോദിക്കുന്നതുപോലെ തോന്നി. പലത്തയി വെട്ടിമുറിക്കപ്പെട്ട എന്‍ റെ മനസ്സിനെ ഓര്‍ മ്മകള്‍ തുന്നി ചേര്‍ ത്തപ്പോള്‍ അറിഞ്ഞിട്ടും അറിയാതെ പോയ, വിടരാന്‍ കൊതിച്ചിട്ടും വിരിയാതെ പോയ, എന്‍ റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ ഒരു കടലാസ്സില്‍ കുറിചിട്ടു എന്നു മാത്രം . എത്രക്കൂട്ടി ചേര്‍ ത്തിട്ടും എവിടെയൊക്കെയോ പിഴയ്ക്കുന്നു . കണ്ണുകളില്‍ നനവുമായി, ചുണ്ടില്‍ പുഞ്ചിരിയുമായി, വായിച്ചെടുക്കുവാന്‍ മഷിപുരണ്ട മനസ്സുമായി എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവള്‍ ക്കായി.................
