പ്രിയേ ,..മനതാരില്‍ കുളിരേകിയ ..
ഓര്‍മകളെന്നും ഓര്‍മകളായി ....
ആ നല്ല സുദിനം ഇനി എത്ര നാളു..
കഴിഞ്ഞനനുഭാവിക്ക ..
നിയന്ദ്രിക്കാന്‍ സ്വയമാവാതെ ..
വിങ്ങലുകള്‍ ഇറക്കി വെക്കനാവാതെ ..
വിഷാദമാം രോഗത്തിന്നടിമയായ് .
യിനിയെത്ര കാലം ...
ഓര്‍മകളുടെ ചില്ലകളില്‍ ....
ചേക്കേറുമ്പോള്‍..
നീ എനിക്കു നല്‍കിയ ..
മധുരത്തേന്‍ തുള്ളികളിന്നും ..
മായാതെ നുണയുന്നു ..
നുണഞ്ഞു കൊണ്ടെയിരിക്കയായ്...
അറിയുന്നില്ലേ പ്രിയേ നീ ..
ഏകാന്തതയുടെ ഈ വേദന ...
ഹൃദയം പൊട്ടുന്ന വേദന ...
ഉറങ്ങാത്ത രാവുകളില്‍ ..
കണ്ണീര്‍ മാത്രം തുണയാകുമ്പോള്‍ ..
കണ്ണീരിന്‍റെ നനവില്‍ ...
മന്സ്സെന്തേ തണുക്കാത്തത്....???
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ